Agility to dość popularny psi sport. Wiele opiekunów decyduje się na taką właśnie formę spędzania czasu ze swoim psem. I słusznie! Jednak czy jest to sport odpowiedni dla każdego psa?
Mamy coraz mniej czasu wolnego, a nasze psy na tym cierpią, otrzymując coraz mniejsze dawki ruchu w ciągu dnia. A przecież odpowiednia aktywność fizyczna to wraz z prawidłowym odżywianiem dwa niezwykle ważne elementy wpływające na zdrowie naszego psa. Dlatego idealnym sposobem na zapewnienie psu porcji ruchu w tygodniu może okazać się trening agility. Czy to sport właściwy dla Ciebie i Twojego psa?
A gdy już trenujesz sporty kynologiczne lub się do tego przymierzasz, to koniecznie zadbaj o odpowiednią dietę psa sportowego!
Psie agility – o co w tym chodzi?
Agility to sport polegający na jak najszybszym pokonaniu przez psa toru przeszkód. Pies prowadzony jest przez swojego opiekuna komendami głosowymi i ruchowymi. Psiaki nie znają rozkładu toru przed startem, a muszą je pokonać w odpowiedniej kolejności. To opiekun przed rozpoczęciem zawodów poznaje układ toru przeszkód i musi odpowiednio poprowadzić swojego psa do mety.
Bieg psa oceniany jest przez sędziów, którzy zwracają uwagę na wiele aspektów. Nie tylko na czas i kolejność pokonania toru, ale także na jakość pokonania przeszkód. Dla przykładu istnieją specjalne strefy na niektórych przeszkodach, których pies nie może ominąć bez postawienia chociażby łapki w tym obszarze (np. przy wbieganiu na równię pochyłą).
Rodzaje przeszkód
Tor agility składa się z różnych rodzajów przeszkód. Są to takie przeszkody jak: stacjonata, koło, huśtawka, kładka, slalom, tunel, skok w dal czy rękaw.
Poziom trudności zależy od klasy trudności toru, których (z tego co mi wiadomo) wyróżniamy cztery. Ponadto zawody odbywają się w trzech klasach wzrostowych: small, medium i large. Oprócz tego zawody mogą mieć rangę państwowych lub międzynarodowych albo być czysto rekreacyjne.
Czy agility to sport dla każdego?
Agility to połączenie szybkości i zwinności. Tak naprawdę nie ma większych ograniczeń odnośnie psów startujących w zawodach (poza oczywistymi jak choroba, ciąża itp.). Można zatem uznać, że jest to sport dla każdego psa i rekreacyjnie na pewno może uprawiać go każdy, choćby na własnym ogródku.
Niektórym rasom psów sporty kynologiczne przychodzą łatwiej niż innym. Prawdopodobnie najczęściej spotykaną rasą psów na torach agility to Border Collie
Jednakże trzeba pamiętać, że agility (tak jak i każdy sport) bez odpowiedniego przygotowania nie przyniesie zadowalających efektów. Mało tego! Może przynieść wręcz negatywne skutki zdrowotne (urazy). Dlatego start w zawodach wymaga odpowiedniego przygotowania. Agility to tak naprawdę codzienne wspólne treningi z psem, które pozwolą zadbać o odpowiednią kondycję psa, ale także właściwe zgranie z opiekunem.
A regularna aktywność fizyczna to już tak naprawdę same korzyści dla psa. Nawet bez startowania z zawodach, mogą przynieść Wam wiele satysfakcji i czystej frajdy 🙂
Post napisałam bazując na wiedzy znajomych psiarzy i weryfikacji informacji znalezionych w Internecie. Żadna ze mnie ekspertka w psich sportach – obserwowałam czasem psie zawody z boku, ale nigdy w nich nie uczestniczyłam. Dlatego traktujcie ten artykuł jako wstęp do tematu. Więcej informacji należy szukać u psich trenerów i doświadczonych zawodników.
Podsumowanie
Pamiętaj – mimo, ze agility to sport kynologiczny, to zawodników tworzą zespoły „pies + człowiek”. Im lepsze zgranie zespołu, tym większa szansa na wygraną. A Wy macie doświadczenie w tym sporcie? A może dopiero planujecie rozpocząć treningi? Dajcie znać!
Ściskam, Kasia
