Temat szeroki i głęboki na tyle, że jeden wpis na pewno nie wystarczy. Aczkolwiek od czegoś trzeba zacząć, prawda? W związku z tym zapraszam na wspólną wycieczkę do BARFnego świata! Zaczynamy od diety BARF dla psa.
Na samym początku zaznaczam: jeszcze nigdy w żywieniu psa nie stosowałam diety BARF. Wynika to z faktu, że mojego psa dostałam, gdy miałam 12 lat, więc byłam jeszcze dzieckiem. Teraz pies ma lat 13 i według mnie jest już za późno na tak radykalne zmiany nawyków żywieniowych. W szczególności, że jak widać dotychczasowa dieta mu służy. Nasz pies jest zdrowy i nie ma żadnych kłopotów z układem pokarmowym ani alergii.
W związku z powyższym dopiero poznaję BARFny świat. I chciałabym poznawać go razem z Tobą! Myślę, że to całkiem fajny pomysł, żeby uczyć się razem. Możliwe, że jesteś na podobnym etapie i też chcesz dowiedzieć się więcej na temat tej diety. Dlatego wszystko, czego się dowiem, będę przelewać na kolejne wpisy i dzięki temu razem staniemy się BARFnymi ekspertami!
A skoro sama się przy tym uczę, to opiszę wszystko tak, jakbym chciała, żeby ktoś mi wytłumaczył. Zaczynajmy!
BARF dla psa – podstawowe założenia
Już samo rozwinięcie skrótu BARF przedstawia nam fundamentalne zasady tej diety. BARF, czyli z angielskiego biologicznie odpowiednie surowe jedzenie lub kości i surowa żywność (odpowiednio Biologically Appropriate Raw Food lub Bones and Raw Food). Nieważne jakiego rozwinięcia skrótu (a mówiąc precyzyjniej: akronimu) użyjemy, w każdym znajduje się słowo „surowy” i właśnie ono gra w tej diecie kluczową rolę.
Składniki diety BARF dla psa
Dieta zgodna z tymi założeniami powinna składać się z:
- 60% – mięso z kośćmi
- 10% – surowe podroby
- 15% – warzywa
- 5% – owoce
- 10% – dodatki (np. suplementy)
Jednak są to tylko przykładowe proporcje i składniki. Niektórzy właściciele całkowicie rezygnują z warzyw i owoców, a zwiększają ilości podrobów. Inni nie podają psom kości. Istnieje wiele wariantów diety BARF dla psów, wszakże zawsze główny element stanowić muszą surowe produkty pochodzenia zwierzęcego.
Kolejne reguła zakłada, że posiłki dla psa w diecie BARF normujemy pod kątem tygodniowym lub (rzadziej) miesięcznym. Czyli nie obliczamy odpowiedniej ilości wszystkich składników każdego dnia, a wyliczamy dawkę na cały tydzień. W związku z tym możemy na przykład całą tygodniową rację warzyw podać psu jednego dnia. Albo podzielić całą tygodniową porcję na 7 równych części. Oczywiście można również odmierzać codziennie dokładne ilości każdego składnika, ale to pochłania ogromną ilość czasu.
Jeżeli chodzi o częstotliwość karmienia, to wygląda to tak samo jak w przypadku każdej innej diety. Pisałam o tym we wpisie „Jak często karmić psa? – 10 podstawowych zasad„.
Z kolei w kwestii ilości pokarmu to przyjęło się zasadę, że podajemy 2% masy ciała psa. Stąd jeżeli pies waży 40 kilogramów, to codziennie powinien dostawać 800 gramów jedzenia. Jednakże wszystko zależy od stanu fizjologicznego, wieku i aktywności. Jeżeli pies rośnie lub jest bardzo aktywny – musi dostawać więcej.
Z najważniejszych założeń to chyba tyle. Resztę będziemy omawiać w kolejnych seriach o BARFie. Przejdźmy do zalet i wad diety BARF.
Zalety – BARF dla psa
- urozmaicona psia dieta – nie ciągłe te same chrupki czy papki z puszki
- unikanie zbędnych związków chemicznych, takich jak konserwanty czy barwniki – wiemy, co podajemy, bo „tworzymy” posiłek samemu
- możliwość stosowania produktów ekologicznych – o co ciężko w karmach komercyjnych
- większa łatwość wprowadzenia diety eliminacyjnej – jeżeli okazuje się, że psiak jest na coś uczulony, po prostu nie kupujemy danego rodzaju mięsa, zastępując go innym
- aspekt emocjonalny – radość z przygotowywania czegoś dobrego dla swojego psa
- czyszczenie zębów – jedząc surowe kości pies czyści sobie zęby
- duża przyswajalność produktów nieprzetworzonych
- posiłki większe objętościowo – nasycają psa, wypełniając mu żołądek bez efektu pęcznienia
Całkiem sporo plusów, prawda?
Wady – BARF dla psa
- dieta BARF wymaga dużego zaangażowania właścicieli – samo przygotowywanie posiłków, zakupy czy rozdzielanie porcji pochłania bardzo dużo czasu, a należy do tego doliczyć poświęcenie czasu na naukę
- konieczna jest odpowiednia wiedza na temat funkcjonowania układu pokarmowego psa, jego potrzeb żywieniowych i znajomość produktów żywnościowych (ich składu, substancji ograniczających) – to mnie osobiście zawsze przytłaczało. Obawiałam się, że nie będę w stanie podołać tak ogromnej potrzebie wiedzy i że łatwo mogę zaszkodzić swojemu zwierzakowi
- wskazane w żywieniu BARFem są częste badania krwi i moczu, aby monitorować reakcje organizmu na dietę. Czyli musimy się ciągle upewniać czy psu niczego nie brakuje lub czy może dostaje niektórych składników w nadmiarze (w szczególności chodzi o witaminy i składniki mineralne)
- zorganizowanie miejsca na przechowywanie mięsa i podrobów – raczej nikt żywiąc BARFem nie kupuje codziennie pokarmu dla psa, a robi rzadziej, ale porządne zakupy. I pojawia się problem gdzie to wszystko trzymać. Dodatkowa zamrażalka?
- kłopot ze znalezieniem sprawdzonego dostawcy mięsa. I niedrogiego! Trzeba poświęcić czas na poszukiwania, jednak jest to problem raczej jednorazowy – tylko na początku
- ryzyko zakażenia bakteriami lub wirusami pochodzącymi z surowego mięsa
- problem w podróżach – chyba trzeba zabierać ze sobą lodówkę turystyczną lub wekować słoiki
Minusów też całkiem sporo…
Podsumowanie
Jak widać ilość minusów i plusów diety BARF dla psa jest bardzo zbliżona. To w jaki sposób zdecydujemy się karmić naszego psa, zależy głównie od naszego trybu życia. Jeśli masz czas na naukę i przygotowywanie posiłków, zachęcałabym Cię do spróbowania tego rodzaju pokarmu. A jak już spróbujesz, to koniecznie daj mi znać jak Ci idzie!
Ściskam, Kasia
