Jedni uważają, że jest piękny, inni, że jest wyjątkowo nieładny. Co byś jednak nie myślał o jego wyglądzie, kot perski ma wiele zalet dotyczących charakteru. I dzięki nim skradł już wiele ludzkich serc…
Kot perski, czyli leniuch?
Spotkałam w swoim życiu dużo kotów. I szczerze przyznaję, że persy to największe leniuchy jakie znam! Najchętniej pewnie nie robiły nic poza leżeniem na kanapie. Nawet czasem ciężko je zachęcić do zabawy.
Jednakże muszę tutaj zaznaczyć, że wiele zależy od wychowania kota. Jeżeli od początku będziemy przyzwyczajać kota do np. spędzenia czasu w ogrodzie lub na spacerach, to wyrośnie nam bardzo żywiołowy Pers. Poniżej wrzucam zdjęcie zaprzyjaźnionych (aż) dwóch takich żywiołowych Persów, które wręcz błagają o spacery na świeżym powietrzu.
Wygląd ogólny kota perskiego
Kot perski to zwierzę średniej wielkości, jednak o masywnej budowie ciała, osiągający wagę od 4 do 7 kilogramów. Cechą charakterystyczną tej rasy jest spłaszczony pyszczek, dzięki czemu zaliczamy tę rasę do ras brachycefalicznych. Ponadto charakterystyczne są duże i okrągłe oczy, które każdy zauważa jako pierwsze. Kolor oczu zależy natomiast od umaszczenia kota.
Koty perskie są zaliczane do grupy długowłosych i to właśnie między innymi dzięki swojej okrywie włosowej zawdzięczają swoją popularność. W dotyku są delikatne, przez gęsty i miękki podszerstek. Persy mogą mieć rozmaite barwy: od szarej, przez rudą, aż do kremowej.
Kot perski – charakter
Persy to koty spokojne i ciche. Raczej nie szaleją w mieszkaniach i nie skaczą gdzie popadnie. Według mnie bardzo pasuje do nich miano kociego arystokraty. Bowiem można odnieść wrażenie, jakby koty perskie znały swoją wartość i lubiły być podziwiane. Wszystko musi przebiegać tak, jak one sobie tego życzą. I już.
Przywiązują się do właściciela, ale raczej nie okazują tego z zewnątrz. Persa nie zmusisz do kontaktu, jeżeli akurat w danej chwili nie będzie sobie tego życzył. Czasami chętniej wybierają samotność, ale gdy przyjdzie odpowiednia pora, uwielbiają być głaskane i pieszczone.
Co jest ogromnym plusem tej rasy, to fakt, że są całkowicie pozbawione agresji. Nawet podczas zabawy nie używają pazurów i zębów. Sprawdzą się więc jako domownicy w mieszkaniu z dziećmi.
Ponadto kot perski łatwo nawiązuje kontakty z innymi czworonogami oraz bez większych problemów adaptuje się w nowych otoczeniach. W przypadku wizyty nowych osób, zachowuje się swobodnie i prędko akceptuje obecność gości.
Sprawdź więcej opisów ras pod tym linkiem: rasy kotów.
Pielęgnacja kota perskiego
Wydaje mi się, że największą bolączką właścicieli Persów jest ich częste czesanie. Aby uniknąć tworzenia się kołtunów, należy wyczesywać sierść kota perskiego nawet 2 razy dziennie! Ponadto ze względu na płytkie osadzenie oczu, u tych kotów często spotyka się niedrożność kanalików łzowych. Wówczas konieczna jest również codzienna pielęgnacja okolicy oczu.
Z tego co wiem to koty tej rasy mocno linieją, szczególnie podczas sezonowej wymiany włosia. Zalecałabym wtenczas stosowanie preparatów odkłaczających, na przykład past. Oraz częste odkurzanie…
Podsumowanie
Kot perski w skrócie: leniwy koci arystokrata, który zna swoją wartość i przywiąże się do właściciela, ale nigdy nie będzie natrętny. Persy to urocze kociaki, które mają wielu fanów na całym świecie. Nic dziwnego, ponieważ ich spokojny i niewymagający charakter mogą pokochać nawet najwięksi przeciwnicy kotów.
Ściskam, Kasia
